Ο οικισμός κατοικήθηκε στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από Γιουρούκους (εξισλαμισμένοι Έλληνες) και είχε ονομασία Καρά Τσοχανλί.

Οι Γιουρούκοι μεταφέρθηκαν από το Ικόνιο στη Μακεδονία μετά την κατάκτησή της, για να κρατούν σε υποταγή τους χριστιανούς, που κατοικούσαν στις πεδιάδες και στους λόφους.

Κατά παράδοση ήταν βοσκοί, όμως κατά τον 18αι. άρχισαν να επιδίδονται στην κατασκευή χονδρής μαύρης τσόχας, που την ονόμαζαν “αμπά” και την οποία χρησιμοποιούσαν σχεδόν όλοι τους στο ντύσιμό τους. Ποσότητες του ίδιου υφάσματος διοχέτευαν επίσης όχι μόνο στις άλλες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά μέσω εμπορικών οίκων εγκατεστημένων στη Θεσσαλονίκη, έκαναν εξαγωγή και στο εξωτερικό

Το 1923, με την ανταλλαγή πληθυσμών, στο Καρά Τσοχανλί εγκαταστάθηκαν Έλληνες πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και τη Βιθυνία της Μικράς Ασίας.

Ειδικότερα, από τα αρχεία της ΕΑΠ, επρόκειτο για 84 οικογένειες (347 άτομα) προερχόμενες από το Πλαγιάρι της θρακικής Καλλίπολης και για 30 οικογένειες (130 άτομα) από το Τσεσνεΐρ της Προύσας.

Η κύρια ενασχόληση των κατοίκων ήταν η γεωργία, με καλλιέργειες σιτηρών και βαμβακιού, ενώ ταυτόχρονα οι πλούσιοι αμπελώνες έδωσαν μια ξεχωριστή φήμη στην περιοχή για τα κρασιά της.

Το 1926, το χωριό μετονομάστηκε σε Καρδία, σε ανάμνηση της ομώνυμης πόλης της Ανατολικής Θράκης. Η Καρδία, με ιστορία από τα αρχαία χρόνια, κατά τον θρύλο πήρε το όνομά της όταν, κατά την τελετή θυσίας του αποικισμού, ένα κοράκι άρπαξε την καρδιά του σφάγιού ζώου και την άφησε στο έδαφος του οικισμού.

Από τη δεκαετία του 60 όταν οι δεύτερης γενιάς πρόσφυγες, μετακόμισαν στην Θεσσαλονίκη για σπουδές ή για εργασία, ξεκίνησε και η μείωση του μόνιμου πληθυσμού, η οποία κορυφώθηκε την δεκαετία του 80.

Μετά το 2000 η Καρδία παρουσίασε εκρηκτική οικιστική ανάπτυξη εντός και πέριξ του οικισμού. Σε αυτό συνετέλεσε η επιθυμία πολλών νέων ανθρώπων να κατοικήσουν εκτός του αστικού ιστού για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η Καρδία όντας σε απόσταση 14 χλμ απο το Π.Σ. Θεσσαλονίκης με το οποίο συνδέεται μέσω της Ε.Ο. Θεσσαλονίκης Μουδανιών, σε συνδυασμό με την ρυμοτομία της, αμφιθεατρικά στην πλαγιά λόφου και με θέα προς την πόλη και τον Θερμαϊκό κόλπο, αποτέλεσε πόλο έλξης ανθρώπων ως τόπος μόνιμης κατοικίας.

Σήμερα με πληθυσμό άνω των 3.300 κατοίκων αποτελεί μια κωμόπολη και προάστιο της Θεσσαλονίκης.